Dzisiejszy post będzie ze szczególną dedykacją dla najfajniejszych rodziców na świecie. Mam tu na myśli oczywiście swoich rodziców. Cudownego tatę, który niestety nie zdążył mnie do końca wychować bo za szybko odszedł z tego świata. Ale to jestem mu w stanie teraz tak myślę wybaczyć ale w sumie też nie do końca. Nieraz wiadomo, że chciałabym się do niego przytulić czy cokolwiek powiedzieć, ale jestem pewna że gdzieś tam sobie żyje. Moje wychowanie dokończyła moja cudowna mamusia, której jestem wdzięczna za to jakim jestem teraz człowiekiem. Jestem wdzięczna za to, że potrafi mnie wyciągnąć z każdego mojego kłopotu. Wiadomo mieć dziecko, które jeździ na wózku nie jest łatwo i do tego jest potrzebne dwoje rodziców, ale niestety ja nie miałam tyle szczęścia. Nie mniej jednak uważam, że moja mama i tak sobie świetnie poradziła. Dziękuję za to, że ją mam, za to, że się mną opiekuje. Bo wiadomo, moja niepełnosprawność nie pozwala mi do końca żebym sama sobą się zaopiekowała. Bo jak już wiecie jestem niepełnosprawna ruchowo. Dlatego jestem jej wdzięczna za to, że zawsze jest uśmiechnięta. Kiedy trzeba to jest dla mnie miła, kiedy trzeba to nawet mnie przytuli. Ja jestem pewna, że ja mojego tatę kocham nad życie i jestem pewna, że całą miłość do niego teraz przelałam na własną mamusię, która jest cudowna. Bo tyle w życiu przeszła, a i tak się nie poddaje. Wiadomo, że ostatnio były ze mną problemy, bo matura, bo w pewnych sprawach nie umiałam sobie poradzić to ona właśnie była dla mnie największym wsparciem. Cieszę się, że dorosłam już do takiego wieku, kiedy mogę się z nią normalnie porozumieć. Porozmawiać o wszystkich problemach, a ona zawsze mnie wesprze, bo to jest właśnie najlepszy człowiek jakiego znam. To jest moja mama i gdzieś tam sobie żyjący, nie wiadomo gdzie mój tato ale jego już nie ma. On tylko jest w mojej pamięci i co najważniejsze w moim sercu i tam zostanie już na zawsze. Ale mamusia to przechodzi nieraz sama siebie dlatego, że tak jak ona to nikt nie umie mnie wspierać, a przez to, że umiemy się teraz dogadać moja mama jest taką osobą której nie da się zastąpić. Kocham ją nad życie i wiem, że ona jest najlepsza. Lepszej mamy nie mogłam mieć. W ogóle innych rodziców nie mogłam sobie wymarzyć. Wiem, że może nie mam prostego życia ale i tak się cieszę z tego jak jest. Bo mam to szczęście, że jestem niepełnosprawna tylko ruchowo, a umysłowo jest ze mną wszystko w porządku. Nauczyłam się cieszyć z tego co mam, z tego jacy ludzie mnie otaczają, a otaczają mnie najlepsi ludzie jakich mogłam sobie wymarzyć. Mówię tutaj o przyjaciołach i znajomych, a co najważniejsze o rodzinie, która mam nadzieję zawsze przy mnie będę. Kocham cię tato i kocham cię mamo nad życie. Jesteś dla mnie wszystkim tym, co mogło mnie spotkać dobrego w życiu. W życiu może i przegrałam ze zdrowiem ale wygrałam z tym że właśnie mam taką mamę jaką jesteś Ty! kocham cię nad życie!
