Wizyta u brata i bratowej we Wrocławiu i uświadomienie bardzo ważnej rzeczy

  hej dzisiaj chciałam powiedzieć o ciekawej rzeczy:

Moja niedawna wizyta we Wrocławiu, u brata i bratowej, stała się momentem głębokiej refleksji. Uświadomiłam sobie, że prawdziwe poczucie bezpieczeństwa nie jest związane z konkretnym miejscem, lecz z obecnością. To uczucie rodzi się tam, gdzie towarzyszy mi odpowiednia opieka  tam, gdzie niepewność o pomoc z powodu mojej niepełnosprawności przestaje istnieć. To bezpieczne schronienie, które poczułam we Wrocławiu, znalazłam kiedyś tak samo w Koninie. Okazuje się zatem, że fundamentem mojego spokoju i poczucia przynależności jest zawsze to samo: niezawodna, ludzka obecność i zapewnienie pomocy, która wynika z akceptacji mojej niepełnosprawności. 

Pani prezes fundacji Podaj dalej

 Hej kochani! Coś mi dzisiaj wzięło na pisanie, bo to już drugi post w ciągu tego dnia! Czuję potrzebę, aby podzielić się z Wami historią naprawdę wyjątkowej i przecudownej osoby z Konina – Pani Zuzanny, która jest prezesem Fundacji „Podaj Dalej”.

Pamiętam, jak kiedyś Pani Zuzanna odwiedziła nas w Mieszkaniach Treningowych na kawie. Wtedy byłam jeszcze bardzo zamknięta w sobie i nie potrafiłam się otworzyć, więc nasza interakcja była dość skromna. Mimo to, tamto spotkanie utkwiło mi w pamięci.

Pani Zuzanna przejęła prowadzenie Fundację, którą założył jej ojciec, i robi to z niesamowitą determinacją. „Podaj Dalej” to naprawdę najcudowniejsze miejsce, do którego mogłam trafić – i pewnie jeszcze nieraz tam wyląduję.

Jednak do czego zmierzam? Chcę podkreślić, że Fundacja, która jest tak ważnym wsparciem dla wielu osób, jest dziełem kontynuacji i zaangażowania Pani Zuzanny. Jestem przekonana, że gdyby nie jej energia, siła i wola walki, to tak trudne i potrzebne miejsce zostałoby zamknięte. Ona pociągnęła ten projekt dalej, rozwinęła go i wychodzi jej to absolutnie świetnie! Dzięki niej to miejsce żyje, a wraz z nim – my, podopieczni, mamy szansę na lepszą przyszłość.

Pani Zuzanna jest po prostu cudowna pod wieloma względami. Jest ciepłą, profesjonalną i inspirującą osobą. Mam ogromną nadzieję, że kiedyś jeszcze uda mi się napić z nią ciepłej i smacznej kawy. 

Dziś opowiedzieć o wyjątkowej dziewczynie

 

Hej Kochani! Jak zapewne wiecie, Konin stał się dla mnie miejscem, w którym poznałam mnóstwo wspaniałych i inspirujących ludzi. Dziś chciałabym poświęcić chwilę, by opowiedzieć Wam o jednej, naprawdę wyjątkowej osobie.

Mówię o dziewczynie, która na co dzień porusza się na wózku inwalidzkim, ale w jej przypadku wózek jest tylko środkiem transportu, a nie ograniczeniem. To, jak świetnie i z jaką godnością radzi sobie w życiu, stało się dla mnie niewiarygodnym źródłem motywacji.

Ona jest moim motorem napędowym. Pokazała mi siłę, tę wewnętrzną moc i siłę napędową do tego, by dążyć do pełnej samodzielności. Nauczyła mnie najważniejszego: akceptacji siebie. To ona sprawiła, że zaczęłam patrzeć w lustro i podobać się sobie – taka, jaka jestem

bardzo się cieszę, że mogłam spotkać Paulinę na swojej drodze życia.

Reportaż o rudej

 

Cześć przyjaciele!

Wiecie, że uwielbiam Was do czegoś zachęcać, i tym razem nie będzie inaczej. Chciałabym gorąco polecić Wam niesamowity reportaż, w którym występują osoby mi niezwykle bliskie – te, które znam i podziwiam!

Czuję ogromną dumę, ponieważ to właśnie od nich mogłam nauczyć się tak ważnych rzeczy, jak choćby ten najprostszy, ale szczery uśmiech.

W reportażu zobaczycie Rudą, która kiedyś uczyła mnie samodzielności i na pewno jeszcze nie raz mnie zainspiruje. Pamiętacie, jak pisałam o niej post? Ruda jest dla mnie prawdziwym autorytetem – pokazuje, jak radzić sobie z największymi przeciwnościami losu i jak żyć z tym samym, ukochanym przeze mnie Mózgowym Porażeniem Dziecięcym (MPD).

Ja już znam całą historię, ale Wy, dzięki obejrzeniu tego materiału, możecie dowiedzieć się znacznie więcej o niepełnosprawności, jej wyzwaniach i pięknie.

Serdecznie zachęcam do obejrzenia i dzielenia się dalej! 

 

link do reportażu 

https://vod.tvp.pl/informacje-i-publicystyka,205/anna-dymna--spotkajmy-sie-odcinki,277063/odcinek-418,S01E418,2504525

Artykuł o mnie

    

Cześć! Długo się do tego zbierałam (bo, szczerze mówiąc, rzadko się chwalę), ale ta świetna wiadomość zasługuje na ogłoszenie!

Powstał artykuł o mnie i o moich działaniach w Fundacji "Podaj Dalej"!

Pomyślałam, że będziecie zainteresowani, by przeczytać ciekawostki o mnie, które zmieniły moje życie i funkcjonowanie. Zapraszam do lektury!

link 

https://mieszkaniatreningowe.pl/to-byla-przygoda-ktora-zmienila-moje-zycie-historia-aleksandry-z-domu-samodzielnosci/

Dzień wszystkich świętych

 

Dzień Wszystkich Świętych to dla mnie głęboko osobisty i intensywny czas refleksji. To dzień, w którym wspomnienia o bliskich, którzy odeszli, stają się żywsze i bardziej namacalne. Jest to chwila zatrzymania się w codziennym pędzie, by celebrować ich obecność w naszym życiu, choć fizycznie już ich nie ma.

Szczególnie intensywne są myśli o moim tacie. Wspomnienie o nim powraca z pełną siłą, przywołując chwile, których już nie da się powtórzyć. Te myśli wypełniają ten dzień słodko-gorzką melancholią.

Choć tradycyjnie jest to święto pełne świateł i zniczy, dla mnie staje się nocą, która niesie ze sobą tragiczny ciężar straty. To uczucie żalu i braku, które na co dzień spychamy, w tym okresie wypływa na powierzchnię. Dzień Wszystkich Świętych to zatem nie tylko pamięć, ale i szczery, bolesny bilans pustki, jaką pozostawili ci, których kochaliśmy 

Carmello

Gorąco polecam wzruszający🥹🥹😭 brazylijski film z Netflixa: "Caramelo". To ciepły dramat z elementami komedii, idealny dla miłośników zwierząt. Opowiada o Jaimem, samotnym szefie kuchni, którego życie zmienia się po diagnozie. Na jego drodze staje Carmelo – uroczy kundel o karmelowym umaszczeniu, który staje się jego nadzieją i motywacją. Film w reżyserii Diego Freitasa to optymistyczna opowieść o sile przyjaźni i wsparcia. Chwyta za serce, 💔💔🥹rozśmiesza i skłania do refleksji.