Pomoc dla Cudownej I Wspaniałej Oli J.

 Hej Wam Wszystkim moje misie kolorowe.

Najlepsze osoby jakieś  znam To są moi czytelnicy!

Na początku zanim zacznę do was mówić o temacie, 

chcę powiedzieć kilka słów wstępu.

Wiecie doskonale że mój blog traktuje jako przyjemność, jako fajną rozmowę z moimi czytelnikami, jako oczyszczanie złych i dobrych emocji. Wiecie też, że tego bloga dostałam w prezencie od mojego taty kolegi z pracy, żeby się pozbierać po tym kiedy mojego taty zabrakło. Powiem wam, że ten blog jest dla mnie wyjątkowy, bo mogę się z różnymi osobami komunikować poprzez pisanie.  Wiem, że wielu ludzi czyta moje losy dlatego też przychodzę do was z poniższym tematem.

Zacznę może tak. Wiecie, że choruje sama na mózgowe porażenie dziecięce i myślę, że ja mam o tyle dobrze, że moja forma stoi właśnie w miejscu i nie jest ani gorzej ani lepiej. Na dzień dzisiejszy na szczęście ja nie muszę mieć żadnych operacji, żadnych zabiegów, czego się bardzo cieszę. oczywiście cały czas chodzę na rehabilitację żeby się nie pogorszyło i żeby nie było żadnych przykurczy u mnie. Ale niestety są tacy ludzie, którzy potrzebują właśnie operacji po to tylko, żeby im się polepszyło, żeby nie było dalszych przykurczy itp., bo powiem wam z własnego doświadczenia, że jeżeli złapie gdzieś przykurcz to on bardzo boli, dlatego często jest tak, że trzeba operować żeby polepszyć swój stan zdrowia. Ale do rzeczy... Właśnie znam taką jedną dziewczynkę, w sumie to już nastolatkę, która właśnie potrzebuję operacji co wiąże się z tym, że potrzebuje też środków pieniężnych na tą operację. Dlatego stąd moja prośba o waszą pomoc dla Oli. Ta wspaniała nastolatka ma 16 lat, a ja znam ją osobiście bo jeździłam z nią na rehabilitację. Jeszcze wtedy razem z moim tatą. Ola jest cudowną, uśmiechniętą zawsze  dziewczyną  i dzielnie walczy z tą samą chorobą co ja, czyli z mózgowym porażeniem dziecięcym. Mama tej cudownej Oli również ostatnio miała kłopoty ze zdrowiem, dlatego proszę was o pomoc dla tej wspaniałej dziewczyny i jej mamy. Bez was Ola nie pojedzie na operację i będzie miała większe problemy ze zdrowiem, a tak cudowna i uśmiechnięta dziewczyna, ciesząca się zawsze życiem nie zasługuje na to. Dlatego proszę was o pomoc dla Oli i jej mamy. Liczy się każda złotówka. Warto pomagać, dlatego zostawiam wam poniżej link do ich zbiórki. W was jest siła! Dziękuję za każdą pomoc i wierzę, że razem możemy więcej!

 Buziaki dla was, wasza dzielna Ola.

https://www.siepomaga.pl/ola-januchta

 

Temat dziwny wciąż dla niektórych osób Warto go przeczytać

WARZNY !!! TEMAT ; 

Hej wam wszystkim moje misie kolorowe. Dzisiaj przychodzę do was, żeby poruszyć znowu pewien temat który mam wrażenie, że już kiedyś pisałam o tym. Ostatnio byłam w innym mieście na zakupach, moją uwagę skupiłam na pewnym problemie, który jest ze mną odkąd się urodziłam, a później zaczęłam wychodzić na miasto. Problem polega na tym, że jak tylko wyjdę gdziekolwiek to niektórzy ludzie nie wiem w ogóle dlaczego się na mnie patrzą jakbym była z kosmosu, czy nie z tego świata. Przecież już jest na tyle ludzi niepełnosprawnych poruszających się na wózku, że to powinno być zupełnie normalne. A jeszcze strasznie mnie takie coś denerwuje, jak ciągle widzę ludzi, którzy skupiają na mnie uwagę i nie przestają się patrzeć.  I nie mówię tu o osobach, z którymi przebywam bo dla nich to jest normalne. Jak kiedyś byłam mała, to mama mi tłumaczyła żeby wystawić język albo pokazać im środkowy palec, ale tylko wtedy jak się będą patrzeć. Myślałam, że to w końcu przejdzie, ale widzę, że dla niektórych ludzi dalej jest to dziwne, że ktoś może poruszać się na wózku.  No naprawdę ludzie nie mają innych zajęć tylko patrzenie się na osobę na wózku. Miałam się już nigdy tym nie przejmować, ale skoro pojechałam do innego miasta na zakupy i zauważyłam, że jestem jakąś sensacją dla niektórych osób, co najmniej dla większości osób, które tam były to zastanawia mnie to dlaczego ludzi wciąż dziwi taki widok. Nie dziwne, że człowiek w końcu za którymś razem się zdenerwuje taką sytuacją. Na świecie jest na prawdę bardzo dużo osób z niepełnosprawnością, jeżdżących na wózku czy też nie, więc taki widok nie powinien być dla kogoś obcy, a bynajmniej nie na tyle żeby bezczelnie się patrzeć ciągle na jedną osobę i wprawiać ją w dyskomfort znoszenia czyjegoś wzroku przez cały czas.