Testowanie wózka elektrycznego will C2

Hej Czytelnicy

 Dzisiaj chciałam wam trochę poopowiadać co u mnie się dzieje ciekawego. W ten weekend byłam w Lublinie ( 650 km ode mnie), pojechałam tam  na testowanie wózka elektrycznego wózek nazywa się ,,will C2 ”. Wózek  jest naprawdę super, bo jest malutki wszędzie można, nim dojechać. A co najlepsze w tym wszystkim można nawet sterować, nim przez aplikację na telefonie. Skoro już byłam go testować, to sobie złożyłam wszystkie papiery, żeby taki wózek może w przyszłości otrzymać i uzbierać finanse na niego. Nie ukrywam, że jak go testowałam na początku byłam strasznie spięta i się stresowałam i denerwowałam, a moje napięcie mięśniowe i nie chciało mi odpuścić. Lecz po dłuższej chwili po prostu się, o ile można tak  powiedzieć) 

. zakochałam się w wózku inwalidzkim  . To tak właśnie tak jest i muszę szczerze powiedzieć, że bardzo bym chciała go mieć, bo to by mi ułatwiło życie. Niestety  koszt takiego wózka to 23 800.00 zł, to jest ogromna suma wiem, ale może kiedyś w przyszłości spełni się moje marzenie  o tym, żeby go mieć.  Teraz zostawiam Wam kilka filmików zobaczcie jak mi szło przy testowaniu tego cudeńka.

PS . Bym zapomniała powiedzieć o tym, że w tym sklepie ze sprzętem rehabilitacyjnym była prze sympatyczna obsługa, którą serdecznie polecam, żeby tam pojechać i spróbować też przetestować ten wózek elektryczny 

na link do sklepu 

https://cwipolska.pl/ 

Pomoc dla mojej cudownej Madzi

 Hej, moje misie kolorowe dzisiaj przychodzę do Was z ogromną prośbą o pomoc i wsparcie dla mojej koleżanki Magdy z Magdą już znamy się bardzo długo byłam z nią kiedyś na obozie cieciorka dla osób niepełnosprawnych Magda jest cudowną dziewczyną, która potrzebuje teraz bardzo pilnej i kosztownej operacji, stąd jest moja prośba o wsparcie dla Magdy Magda marzy o tym, aby jej stan zdrowia się polepszył, więc błagam pomóżmy Madzi spełnić jej marzenie o lepszym stanie zdrowia wiem że razem możemy więcej . 

link do zbiórki dla Madzi 

https://www.siepomaga.pl/magdalena-krause?fbclid=IwAR2_jT_TKyCSYL4Pvu-lBr1Lr7m_T6xrQf__kvYmIKqObjQPfoRo6nCHzPs

Kompletnie zapomniałam i wyleciało mi to z głowy

 

Hejka moje robaczki kompletnie zapomniałam chciałabym zauważyć, że skoro mój tato już nie żyje 10 lat, to znaczy że mój blog ma również 10 lat już go prowadzę piszę i dzielę się z wami różnymi historiami i moimi smutkami oraz radościami i z, tego miejsca chciałam wam podziękować wszystkim tym, którzy śledzą moje poczynania moje losy, bo bez was nie byłoby mnie, czyli dzielnej Oli dziękuję, że jesteście tutaj już tyle lat ciesze się, że mogę prowadzić tego bloga dalej, ponieważ ten blog jest taką namiastką mnie, ale również on pomaga mi wyładować wszystkie moje emocje trzymajcie się cieplutko będziemy pisać dalej i mam nadzieję, że dalej będziecie tutaj ze mną.

10 lat minęło śmierci mego taty

02. 03 2013

Hej moje robaczki. Przychodzę do Was dzisiaj ponieważ dzisiaj jest 10 rocznica śmierci mojego taty. To już 10 lat minęło a ja się czuję jakby to było wczoraj. Fakt czuję się dzisiaj troszkę nieobecna i ręce mi się trzęsą. Miałam dzisiaj iść też do mojej terapeutki ale postanowiłam spróbować sobie poradzić sama i jakoś daję radę. Terapeutka na tyle mi już pomogła, że już mam te uczucie schowane głęboko w sobie. Po prostu staram się żyć normalnie, na tyle, na ile jest to możliwe. Choć tej daty nigdy nie zapomnę to dzięki Pani Wioli jest mi w tym łatwiej i cieszę się, że moja terapotka mi z tym pomogła, bo kiedyś naprawdę nie umiałam funkcjonować, bo to było we mnie nie przepracowane a teraz już jest dużo lepiej. Już potrafię o tym mówić i nic mi się takiego głębokiego nie dzieje. Także z tego miejsca mogę podziękować mojej terapeutce bo bez niej byłoby mi ciężko, a teraz ona pomaga mi z innym problemem. Także terapeutka dalej jest w moim życiu obecna i cieszę się, że ją mam, bo nie ma to jak osoba obca, która zawsze cię wysłucha i zrozumie. A wracając do mojego taty, to jego do końca życia będę kochać i myślę, że on mnie też i tego się będę trzymać.